De eerste kiem voor 't Laatste Woord ontstond tijdens een uitvaart waar de spreker een onpersoonlijk en traditioneel levensverhaal bracht, en regelmatig een verkeerde voornaam gebruikte. Dat ging echt recht naar mijn hart en ik bedacht me dat dit anders en beter kan.
Mijn idee groeide verder toen in 2018 mijn vriendin Gillian, een jonge moeder van 39, overleed. Ik kreeg de eer om op haar uitvaart te spreken. Door haar eigenhandig geschreven brief voor haar zoontjes, de live muziek en het door haar ingezongen liedje was zij zelf heel "aanwezig" op haar uitvaart. Alle aanwezigen voelden intens hoe belangrijk het is om in schoonheid en op een persoonlijke manier afscheid te nemen, en hoe dit voor de nabestaanden het rouwproces ondersteunt.
In de lente van 2019 overleed mijn mama, op een door haar gekozen moment. Samen schreven we nog een aantal brieven naar bijzondere vrienden die ze een tijd niet meer gezien had. Dit werden heel persoonlijke boodschappen, met verhalen en anekdotes die zij samen beleefd hadden. Het schrijven werkte heel louterend voor haar. De vrienden die de brieven ontvingen waren heel erg verrast en ontroerd door de intimiteit en warmte van deze laatste woorden en glimlachten bij de herinneringen.
Tijdens elke uitvaartplechtigheid ben ik dankbaar voor het vertrouwen dat de familie in mij heeft. En telkens opnieuw voel ik hoe groot de nood is aan een persoonlijke insteek om het leven van iemand te vieren, om terug te blikken op al het moois en dit op een originele, warme manier te doen.
Ik nodig u van harte uit om verder te lezen wat 't Laatste Woord ook voor u kan betekenen.